Een familie, bestaande uit vader, moeder en vier kinderen, waarvan de drie grootsten van links naar rechts achter elkaar naast vader staan opgesteld. De kleinste staat vooraan tussen moeder en vader. Ongecompliceerde, volumeloze vormen, eenvoudig opgebouwd en sterk ingehouden detaillering, accent op de handen die de onderlinge verbondenheid benadrukken. De benen van de figuren, tien in totaal, zijn metalen staven die (los) in gaten in het arduin zijn geschoven. // "Keramist en beeldhouwer Marcel Mazy (1931 - 2014) is als zoon van een meubelmaker van kindsbeen af bezig met hout. Om zijn eerste houten beelden geschikt te maken voor een eventuele bestemming in open lucht, bedekt hij ze met een beschermende loodlaag. Meer en meer grijpt Mazy naar ijzer en inox om daarin zijn belangrijkste thema, de mens en in het bijzonder diens verbondenheid met anderen, uit te werken. Nadat hij de menselijke figuur steeds verder gereduceerd heeft tot een lyrisch-abstract samenspel van metaalvlakken, opgehangen tussen een stelsel van staven, keert Mazy vanaf 1975 terug naar een meer natuurgebonden abstrahering. Door de ongecompliceerde, volumeloze vormen, de eenvoudige opbouw van de groep en de sterk ingehouden detaillering valt de aandacht als vanzelf op de handen. Die benadrukken op een ontroerend naïeve manier de onderlinge verbondenheid." (Ewald Peters in 'Schilde Kiest Kunst')