Centraal een modernistische villa in twee bouwlagen met een plat dak, met een gevel in lichtgele en beige tonen, met grijs-rode raam- en deurvlakken. Een boord onderaan, de luifel halverwege het gebouw en de dakrand zijn telkens geaccentueerd door een rode horizontale lijn. Op de dakrand, links, een kort verticaal lijntje, een aanzet tot een vlaggenmast. Links en rechts van het gebouw, in grove grijsblauwe toetsen, de suggestie van (dennen)bomen. Onderaan het schilderij een vuilgroeve strook, als basis voor de villa. Het bovenste deel van het schilderij (ongeveer 2/5) wordt ingenomen door een lichtblauwe luchtpartij. Achteraan bovenaan op het raam, in potlood: Intercontinental club. Schilderij uit een reeks van 24, met de titel 'Wijzen van wonen'. Zie ook PS 374, 'Mijn huis is jouw huis'. // "Mensen zoeken voortdurend bevestiging van hun identiteit en die van anderen. Ze laten zich hierbij gemakkelijk misleiden door esthetisch ogende machtspropaganda die inspeelt op hun behoefte. Het oeuvre van Gery De Smet (1961) lijkt te waarschuwen voor die misleidende kracht van beelden. De titel van het werk alludeert op de kleinburgerlijke (woon)cultuur en roept herkenning op. Tegelijk creëren de suggestieve elementen een sfeer van onbehagen en ontnemen het beperkte, matte coloriet, de korrelige verfstructuur en de grove contouren de idylle alle glans." (Ewald Peters in 'Schilde Kiest Kunst')
